Grijs, grauw en nat. En het weer weet niet van ophouden. D'r loopt een stroompje door mijn tuin. Ik vrees voor mijn tomaten. De tunnel kan dit watergeweld maar met moeite voor het grootste deel buiten de deur houden. Dat moet volgend jaar met een kas beter te doen zijn. De rest slaat zich er wonderwel doorheen. Ook honden uitlaten is een natte bezigheid. Het metershoge gras hangt een halve meter lager zeiknat te wezen. Het doorweekt mijn broek van kruis tot aan de bovenrand van mijn laarzen. De honden schudden zich eens lekker uit als de nattigheid teveel wordt. Ik kan dan helaas niet.
Prada had er vanochtend geen zin in. Wat raar is voor een dame die recentelijk wat problemen met haar blaascontrole heeft. Ook toen ze eindelijk wel in de poten wilde en we apart een rondje van toch gauw 20 minuten hebben gemaakt, heeft ze niks gedaan. Terug binnen het huis al een paar keer rondgelopen, maar nergens nattigjheid gevonden. Inmiddels toch 17 uur geleden dat ze d'r blaas voor het laatst heeft geleegd. Straks een extra rondje lopen.
Vandaag zien wat van Agnita op vrijdag is geworden. Marktdag. Wat spullen voor de buren zien te krijgen en gewoon aanwezig zijn. Het was in het 'oude normaal' de uitgaansdag voor het stadje en de omliggende dorpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten