Rust. Half tien. De eerste keer vandaag, dat ik zit zonder dat ik zo meteen weer op moet. Dat zijn bijna veertien uur. Net als het aantal slaapuren neigt ook een dag als deze naar oude gewoontes. Nog een paar uur erbij en we zijn terug waar we ooit normaal vertoefden. En nog sociaal bezig geweest vandaag ook. Het kan niet op.
De enige echte buren, in de betekenis van naast ons wonend, blij gemaakt. Die zitten vanavond alle drie uitgebreid in bad. Hebben ze drie dagen niet kunnen doen, omdat hun kachelpijp (op onze binnenplaats) door de tijd en het weer vermorzeld was. Zij verwarmen het badkamerwater met een houtkachel. Klinkt romantisch. Lijkt me niks. Moet je een uur of wat van te voren bedenken om de boel op te stoken, anders heb je geen warm water. Hoe vaak zou ik het vuurmaken vergeten of na een uur stoken geen zin meer hebben om in bad te stappen?
Ze kwamen zelf al met het idee om RVS te installeren ipv hetzelfde soort buis, wat van ellende naar beneden was gestort. Hoefde ik tenminste niks bij elkaar te zoeken, waar ikzelf niet achter stond. Typerend was, dat ze vandaag, nadat ik de pijp had gesloopt, alles maar dan ook werkelijk alles van de oude pijp meenamen, ondanks de grotendeels verrotte toestand waarin het spul verkeerde. Je weet nooit wanneer zo'n buis desondanks van pas kan komen. Je vervangt iets omdat het slecht is en dan ga je de restanten bewaren. Tja, als ik weer eens over de binnenplaats van 24 loop, zie ik hetzelfde. En dan staat alles ook nog eens gewoon buiten in de regen. Het zou me niet meer moeten verbazen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten