Een leuke. Of het waar is of enkel anekdotisch, maakt me niet zoveel uit. In de maalstroom van gedachten waarmee de hoofdpersoon van 'De laatste Tafel' zijn gedachten weg probeert te houden bij de aanstaande operatie en de zeer waarschijnlijk fatale afloop duiken steeds weer wetenschappelijke wetenswaardigheidjes op. In het kader van het aanwezige of ontbrekende grote doel van de evolutie haalt hij een voorbeeld aan van zeeschildpadden, die ooit, in de tijd dat Afrika en Zuid-Amerika nog tegen elkaar aan lagen, op de westkust van Afrika paarden en naar de oostkust van Z-Amerika zwommen om de eieren te leggen. Ooit een tochtje van niks maar door de beweging van de aardplaten inmiddels een oceaanoversteek.
Was dat van de ene op de andere dag gebeurd, waren de zeeschildpadden van hun broedplaatsen beroofd geweest. Nu is dat over miljoenen jaren gegroeid met een centimeter of anderhalf per jaar. Niets om van wakker te liggen, al wordt je 150 jaar. Evolutie is aanpassing als er noodzaak toe bestaat en voldoende tijd voor is.
De beste man schijnt de operartie trouwen ste overleven, als ik de in elkaar verweven tijdslijnen juist interpreteer. Het kan natuurlijk ook zijn, dat hij voorafgaande aan de operatie bedenkt, hoe het zou zijn, mocht hij de operatie overleven. Ik ben nog niet zeker van welke optie het betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten