Ondanks de rustig verlopen dag gaat er veel door mijn hoofd heen. Ik heb wat problemen met het volgen wat er momenteel als belangrijk en zelfs noodzakelijk naar de voorgrond wordt gepush. Bijvoorbeeld zo'n Belgische koning die spijt betuigt voor wat Belgen ooit in Congo hebben uitgespookt. Slaat mijnsinziens al nergens op. Maar dan is het ook nog niet voldoende. Er moeten excuses komen. Ik zal moeten opzoeken waar de subtiliteiten het verschil maken. Het is wel 'in' tegenwoordig. Het bebaarde blote billen gezicht heeft nog niet zolang geleden iets soortgelijks in Indonesië uit z'n strot weten te krijgen.
Moet ik me zorgen gaan maken over het verleden van mijn ouders en grootouders? Heeft mijn vader ooit iets verkeerds gezegd? Lid geweest van een inmiddels als fout gebrandmerkte club? Of net bepaalde groepen gemeden en voelt men zich daardoor benadeeld of misschien zelfs wel gekwetst? Een inmiddels overleden vrouw onheus benaderd en heeft haar kleindochter het daar moeilijk mee? Gelukkig heeft mijn moeder ongenoegen, wrevel en verbazing altijd alleen binnen de vier muren achter de voordeur geventileerd. Dus in die hoek verwacht ik geen problemen. Hoewel ... Je weet maar nooit welke teen ineens te lang wordt.
Het zou de nodige hersengymnastiek kosten maar mbt mijn vader zou ik me het een en ander nog kunnen herinneren. Met mijn grootouders wordt dat een stuk moeilijker. Eigenlijk heb ik er maar één van de vier een beetje gekend dank al die zondagmiddagen, dat we er verplicht op bezoek moesten. En dat was de Nederlandse vertegenwoordiging. De Duitse, Kroaatse en Hongaarse wortels ken ik enkel uit verhalen waar ik zelden of nooit interesse voor kon opbrengen. Daar zouden zo een paar lijken in de kast gedacht kunnen worden. Hoever moet je terug gaan? En waar kom je dan uit? Wordt het niet tijd, dat mensen strepen leren trekken. Dat was dat en nu weer onbelast verder?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten