Marcel van Roosmalen op radio 1. (Vandaag?)
"(...) De discussie over goed en fout komt steeds dichterbij. En ik ben inmiddels zover, dat ik me ervan afkeer. (...) Iedereen houdt iedereen in de gaten. Je mening wordt gezien, gehoord, gewogen, genoteerd, doorgegeven en doorgetwitterd en er wordt direct afgerekend. De winnaar van vandaag kan de verliezer van morgen zijn. Iedere week een andere zondebok. Het is net een estafette. (...)"
Jan Dijkgraaf over Fidan Ekiz (29 juni 2020)
"(...) de Rotterdamse mentaliteit (...) Die kort gezegd inhoudt dat je normaal moet doen, dat je niet moet buigen voor terreur of groepsdruk en dat je vooral moet zeggen wat je echt vindt. (...)
Ik citeer: "Weet je wat zo bizar is? Wat je ziet is hoe makkelijk wij meegaan in een verandering. En die verandering is toch een vorm van opgelegde onvrijheid door het moreel geweten van Nederland. Door fitnessgoeroes die opzetten tot een boycot van het programma. Arie Boomsma. Dát is pas, ik ga het toch zeggen, NSB-gedrag. Waarom ga je daarin mee? Dáár zou het debat eigenlijk over moeten gaan! Hoe zijn we zover gekomen? Waarom heb jij niet gezegd: dit gaat te ver? Wij voelen nooit de noodzaak om ons te verantwoorden.”"
Erdal Balci in HP-DeTijd (24/06 | 2020)
"Geagiteerd maakte de oud-voetballer aan Johan Derksen duidelijk dat hij geen kritiek meer mocht hebben op de hier geboren, getogen en opgeleide voetballers die ervoor kiezen om voor de landen van herkomst van hun ouders uit te komen. Zo kondigde Boussatta in wezen het nieuwe tijdperk in Nederland aan waar het al langer gevestigde identiteitsregime de fase van de stammenmaatschappij ingaat: eigen stam onder alle omstandigheden beschermen tegen de rest van de wereld. (...)
Andere landen zijn Nederland voorgegaan in de totstandkoming van het identiteitsregime dat, zo leert de praktijk, vroeg of laat uitmondt in een stammenmaatschappij. In al die ‘gidslanden’ is de grootste uitdaging geweest om ondanks de dominante aanwezigheid van de religieuze, nationale en culturele splintergroepen de mensen te verenigen in een gemeenschappelijk gevoel van loyaliteit aan het land. In Irak, in Syrië, in Libanon, in Turkije is altijd de ambitie gekoesterd voor het creëren van een ‘wij-gevoel’. Want, het is dat wij-gevoel dat samenleven makkelijker maakt, dat voor extra betrokken burgers zorgt en uiteindelijk de mensen laat inzien dat voor een prettig en vredig land men het gemeenschappelijke belang boven die van de kleine groep moet plaatsen. (...)
De grootste revolutie van de mens vond plaats in het Westen en kwam er op neer dat in een lang tijdbestek, dat de moderniteit heet, het religieuze patriarchaat, de elite, de aristocratie, de religieuze instellingen in natiestaten hun bevoorrechte wettelijke posities kwijtraakten. Nieuwe, onafhankelijke instituten omarmden alle burgers en kwamen democratie, economie, naleving van mensenrechten en het vrije individu tot de bloei.
Nu staat deze moderniteit onder enorme druk van de alliantie van de postmodernisten – die geen verschil willen zien tussen culturen en beschavingen – en de gemeenschappen uit de derdewereld in de Europese steden. (...)
Van Rossem, GeenStijl.nl (29-06-2020)
"(...) er wordt te gretig geknield, de ruggengraatjes buigen, het gif van de marxistische mars-leer dringt steeds dieper de samenleving in. Sociale situaties worden riskanter, werkomgevingen onveiliger, woordjes verboden, het open debat zucht onder intimidatie en groepsdruk. Het zwijgen van de zich veilig wanende meerderheid (die ook echt nog wel aan de beurt komt) trekt een gapend gat in de publieke ruimte, waarin je niet kunt schuilen. En dat alles komt vooral van bovenaf, van een elite in de politiek, de media en de culturele sector, waar mensen in bewegen die platforms, bereik, een goed inkomen, subsidie en/of aanzien hebben, maar zichzelf toch onderdrukt wanen of tot slachtoffer bestempelen en die een rassenstrijd voeden, waar in werkelijkheid een klassenstrijd sluimert. Wie alleen de kranten en de televisie volgt, wordt nooit wijzer - voor alle anderen is er vooral frustratie. De frustratie van de lange bocht door de irritaties, die we al jaren voelen, maar waar ondanks alle stuwende symptomen de massa nog steeds niet snel genoeg doorheen komt. (...) "
Geen opmerkingen:
Een reactie posten