Fransen hebben zo hun eigenheden, net als Nederlanders en andere Volkeren die zullen hebben. Veel van de Franse eigenheden zie je nooit, omdat Fransen echte Eigenheimers zijn. Huis, haard en gezin zijn heilig en daar speelt het meeste zich af. Spelen op straat zoals in Nederland, een avondlijke babbel met de hele straat zoals in Spanje of Italië gewoon is, zul je hier niet zien. Waarschijnlijk hebben ze de meest bizarre gedragspatronen, alleen, je zult er nooit deelgenoot van worden. Deur dicht, luiken gesloten en waar dan elders het zweepje op tafel komt, wil je niet weten wat hier in het Franse land gebeurd.
Bij één ding maken de Fransen een uitzondering. Bij het eten buiten de deur. En dan letterlijk buiten en niet in een restaurant, waar ze trouwens ook regelmatig vertoeven. Fransen picknicken alsof hun leven ervan afhangt. Een jaar niet gepicknickt, is een jaar zonder vakantie!
Soms zal een verdwaalde Fransmens daarvoor hoog de bergen of diep het bos in trekken, maar de gemiddelde meute zit op de daarvoor gecreëerde plekken langs de snelwegen en departementale wegen. Zelden zoekt men kleiner. Gezeten aan de meegevoerde tafel, koelbox aan de voeten en dat alles in de schaduw van auto en/of speciaal daarvoor ingeplande boom.
Zondag is de hiervoor bedachte dag, maar in de vakantieperiode zie je ze 7 dagen in de week overal. Ooit ben ik eens de Ventoux opgereden. Dwz ik las kaart, Yoland reed. Laat het een zondag zijn geweest, maar het was zeker geen Tourtijd. Daar zat het dus van de voet tot aan de 'boomgrens' stampvol met 'picknicktafel en koelbox'-types, zoals je op een mooie dag in de file langs het Nederlandse strand kunt lopen. Mensen .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten