Het deugt niet vandaag. Ik zou Mens-erger-je-niet willen spelen en als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan dàt spel. Een verkeerde dag zonder dat veel fout gaat. Gewoon zo'n feit als dat de zon schijnt en het straks weer donker wordt, maar dan gelukkig wel zonder de vanzelfsprekendheid van het verdwijnende licht aan het eind van de dag.
Had ik het kunnen weten? Zelfs achteraf, en dan kun je alles weten wat je vooraf niet kon bedenken, is dat twijfelachtig. Ondanks het feit dat er nauwelijks iets gebeurt, fietst zoveel door mijn bestaan heen, gooit balletjes op of dingen overhoop en het is aan mij om alles de juiste plek toe te wijzen, te negeren, af te wijzen of voor kennis aan te nemen.
Alles mensenwerk, want naar het schijnt ben ik menselijk, dus gaat dat regelmatig mis. Zet je in op het verkeerd paard, koester je waar de hoop ontbreekt en ergert je vervolgens aan je eigen falen of gretigheid. Soms zijn dat heftige bewegingen op de mm. Een soort 'alles of niets' met uitzondering van leven of dood. Dan hang je weer ergens tussen niets en alles in, wilt niet naar het ene, kunt niet naar het andere. Ik geloof dat zoiets 'frusterend' wordt genoemd.
Het is wachten of je geslagen wordt, de ander uit de weg kunt slaan of je veilige thuishaven in kunt glippen. En dat alles wordt bepaald door een stel rollende stenen, die jezelf gooit .... Doe mij maar mecano!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten