Heerlijk vrij vandaag. Valt toevalligerwijs samen met het begin van het weekeinde, maar dat zegt niet zoveel. Veel gedaan de afgelopen paar dagen en om overdrijving te voorkomen, vandaag maar ff de voet op de rem. Klinkt als een actieve daad, maar niks is minder waar.
Vanmorgen om te beginnen mijn bed niet uit te branden. Waren er geen piepend en jankende honden geweest, dan had ik het middaguur makkelijk gerond. Eenmaal in de benen geen trek in koffie, niet in mijn koffie. Niet getreurd want de beslissing voor een vrije dag was al door de omstandigheden geveld, dus hup naar McDo in Limoges. Behalve smerige burgers en andere vettigheid hebben ze uitstekende koffie en weten een Latte Macchiato te maken, waarvoor je dus best 35 km wilt rijden. Ik dan.
Het is een trage manier van wakker worden, als er tenminste geen bejaarden voor je op de weg zitten. Dat is het nadeel van zaterdag. Alleen zondagmiddag weet dat nog te overtreffen. Enfin, komt de claxon ook nog eens in beweging. Eenmaal aan de koffie merk ik pas hoe sloom lijf en geest reageren. De lettertjes in de krant kosten moeite, mijn hoofd steekt en bonkt en de rest voelt alsof ik een pakslag heb gehad. Even is daar een korte twijfel, maar nee, ik ben gisteren niet opstap geweest, ik heb thuis de krant gelezen en welgeteld één glaasje rosé gedronken ..... Tja, 'tè' is nooit goed, ook niet bij te weinig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten