Vanuit de plek met het hotel als eerste de bus voor de terugreis gereserveerd nog in de volle overtuiging dat de zaterdag vertrek- èn vliegdag zou zijn. De volgende dag weer de kant van het busstation op en kaartjes gekocht voor de havenplaats aan het andere uiteind van het eiland. Op de kaart een grotere plaats en bovendien de aanlegplek voor de veerponts vanuit de dichtsbijzijnde grote stad op het vaste land.
Even na tienen vertrokken en bijna anderhalf uur later iets van 40 km verder aangekomen. Zo'n bus slingert onderweg van dorp naar dorp, maar de weg zelf was ook niet bepaald geschikt voor gescheur. Tot tweemaal toe ging het hoog en met een adembenemend, en dat mag je letterlijk nemen gezien de ontbrekende vangrail, uitzicht en dat kostte behalve energie ook een hoop bochtenwerk. Vertrokken op zeeniveau lag ook de aankomst op die hoogte, dus alles wat gestegen werd, moest ook gedaald worden.
De plaats zelf viel tegen, waarbij al het winkelspul de deuren nog eens sluit tussen 12 en 18 uur. Net iets landinwaarts was de bus door een plaats gereden, die meer leek te beloven. Dus daar maar naar toe, maar hoe? Taxi's zag je wel, maar reden niet en de bus moest eigenlijk weer terug maar stond op de blijkbaar verlate veerpont te wachten. Met een klein uur vertraging werd de landinwaarts gelegen belofte bereikt. Helaas ook hier alles dicht. Het enige voordeel was het vrijwel volledige gebrek aan toeristische kitsch. De tijd hier gevuld met een maaltijd en aan het eind van de middag, net voor de winkels hun deuren zouden open met de wederom vertraagde èn laatste bus teruggekeerd naar het uitgangspunt. Een volgende keer kan deze verleiding met een gerust hart worden overgeslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten