Groot, groter ... het grootst. Lelijk, lelijker dan lelijkst. Luxe, massaal, onpersoonlijk, onvriendelijk, koud, verloren .... de goeie woorden schieten me niet direct te binnen. Niet mijn hotelsoort! Die luxe, soit, maar het formaat, nee dank je. Kilometers buiten het stadscentrum gelegen, aan zee mèt zwembad, in een park met nog tig van dat soort hotels. Gasten komen per buslading binnen en het restaurant kon indien leeg best als voetbalveld in gebruik worden genomen. Onzinnig, smaakloos, belachelijk duur maar behoorlijk bezet. Niet het meest overtuigende voorbeeld voor de heersende economische crises.
Belachelijke afmetingen ook elders met een onzinnige routing, een volledig gebrek aan liftcapaciteit en voor vijf sterren hadden ze wel aan van die loopbanden mogen denken, die je op vliegvelden of in metrogangen tegenkomt. Afhankelijk van de ligging van je kamer leek het verplaatsen in het hotel op een soort van conditietraining voor duurlopers. Van buiten en van binnen een architectonisch gedrocht.
En dan 's morgens het ontbijt. Natuurlijk in de vorm van diverse buffetten. Alles op het eerste gezicht goed verzorgd, maar aan mij nauwelijks besteed. Doe mij maar koffie en jus. Ik opzoek naar de automaat voor verse jus. Zo'n ding dat de sinasappelen doorsnijdt, perst en uitpoept. Nada, en het spul wat in de kannen was gegoten, was erger dan smerig. Ok, laat maar. Doe mij maar die Latte Macchiato. Ieder dom hotel heeft tegenwoordig wel zo'n automaat staan. Druk op de knop en klaar! Hier dus niet. Hier stond à la de Hema de koffie in glazen potten op warmhoudplaatjes en de lauwwarme, absoluut niet verse melk in kleine porceleinen kannetjes ernaast. Wie heeft hier op basis van wat met sterren lopen strooien??? Aanfluiting, afknapper ... de juiste woorden willen maar niet komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten