Actie

 Veertien dagen liggen, luieren en lezen is een beetje teveel van het goede, dus op enkele zorgvuldig gekozen momenten een greep gedaan in het aanbod van bezigheden. Geen kano gehuurd of jetski, ook de motorboot links laten liggen en me niet laten verleiden tot een dagje op een scooter of in een auto. De eerste activiteit die de 3 L's ontsteeg was een ezeltocht met een bezoek aan een afgelegen baai aan de westkant van het eiland incl. een uitgebreide lunch.

 Je denkt dan toch dat je voor je kuna's een paar uur rij-ervaring opdoet op zo'n eigenzinnige viervoeter, uitgebreid in de zon kunt zitten en vanaf het strand moeiteloos het terras op kunt schuiven voor je maaltijd alvorens door drank en zon bedwelmd terug gedragen te worden. Niets was minder waar. Zeven personen en drie ezels geeft zo'n tocht een geheel ander perspectief. Twee kinderen en een vrouw waren de gelukkigen, de andere vier mochten de ezels leiden of gewoon meelopen. Ruim twee uur, gelukkig voornamelijk bergaf  en grotendeels door een soort bos voordat we "Oooo" en "Aahhh" mochten roepen voor de baai. En dat was niks teveel gezegd.

 Inmiddels tegen twaalven en nergens een spoor van horeca te ontdekken. De wervende poster had beter over goede bergschoenen, water en hoofdbedekking kunnen spreken. Na een kleine drie kwartier ging het weer in de benen. Nu moest iedereen op eigen kracht, over iets wat nauwelijks een geitenpaadje genoemd kon worden, steil bergop. Een uurtje.... en eindelijk was daar water. Na de maaltijd werden de flessen van hen die met minder illusies waren vertrokken bijgevuld en kreeg ik een anderhalve literfles gevuld met koud water. Dat voorspelde weinig goeds voor de nog resterende anderhalf uur lopen, maar ok ....., ik kon mijn hersenen nu tenminste van de kook afhouden, bergop, zonder schaduw, niks niet gedragen en op het heetst van de dag.