De e-mail is het eerst programma, dat vanaf de oude harddisk weer aan de praat is gebracht. Contact!!!! Weer toegang tot mijn deel in de buitenwereld en vooral mijn verleden daarin. Hoevaak heb ik de afgelopen weken niet moeten constateren, dat wat ik wilde controleren ergens in de digitale brei aan eenen en nullen verborgen zat? Het is allemaal zo makkelijk en vanzelfsprekend als het werkt. Ik snap dat 'Cloud'-gedoe wel, maar ga daar ook na deze ervaring niet ineens aan toegeven. Mijn documenten blijven in eigen beheer, afgezien van de kladjes die tijdelijk bij Evernote staan gestald, totdat ik ze laat neerdalen in mijn betreffende Wordbestand.
Geen afhankelijkheid van derden èn voor mijn eigen verantwoordelijkheid. Het is een beetje als de discussie rondom de passwords. Zo nu al iets mis is aan het systeem, ligt dat in sporadische gevallen aan de eigen verantwoordelijkheid (phising e.d.) maar voor het grootste deel aan de beherende ondernemingen, die hun zaakjes niet op orde hebben, waardoor honderden passwords en vaker een veelvoud daarvan 'op straat komen te liggen'. Hetzelfde risico neem je, als je bestanden bij een clouddienst parkeert. Het is veel aantrekkelijk om zo'n dienst te kraken, dan om zich druk te maken om dat ene password van een of andere Jan Doedel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten