Honden rustig op de kamer. De katten rustig (of ook niet) in de auto. Ik aan de maaltijd. De eerste avond in mijn nieuwe thuisland. Het nieuwe leven kun je dit niet noemen. Ik ben niet van plan om er een gewoonte van te maken om mijn dagen rijdend door te brengen. Ik heb vaker gereisd en iedere keer weer was het grootste probleem om een evenwicht te vinden tussen het verplaatsen en het in me opnemen van de nieuwe omgeving en tijd te maken voor nieuwe indrukken.
De afgelopen dagen niet anders. De nadruk lag natuurlijk op de verplaatsing, maar die neiging is er altijd al, als je met reizen bezig bent, waardoor je in het uiterste geval vergeet om in je op te nemen, waar je doorheen scheurt.
De doorgaande wegen, en dus absoluut niet alleen de snelwegen, in Europa worden gedomineerd door vrachtwagens tot in de kleinste uithoek toe. Wil je echt 'toeren' moet je bijna naar het niveau van wandelkaarten toe om wegen te vinden, die niks met doorgaand te maken hebben. Niks geen freewheelen met 70 of 80 op een provinciale weg of soortgelijks. Binnen de kortste keren zit een 18-meter op je bumper, die andere prioriteiten heeft qua snelheid. Terug naar ander vervoer of eigen benen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten