Ochtenddrukte

 De koe blijft problemen geven. Waarschijnlijk is het meer een kwestie van overdreven voorzichtigheid, maar ik heb daar verder weinig verstand van noch veel enervaring mee. En ga dat ook zo houden, denk ik. Weet ik wel zeker. Niet om zes uur mijn bed uitgekegeld worden en door de koeienstront moeten baggeren om een beest van 800 of 900 kilo te bewegen om op haar poten te gaan staan. Ik draai me liever nog een keer om. Anderhalf uur later aan de koffie is stukken acceptabeler. Al bederft het volume waarmee om me heen het wel en wee van moeder en kind wordt besproken een groot deel van de ochtendrust en het kalme ontwaken. Dat eigen plekje wordt steeds waardevoller. Nog een paar van deze weken en ik ben al tevreden met een hol in de grond, zolang ik het niet met meer personen hoef te delen dan me lief is en ik iets heb, dat ik achter me dicht kan trekken om het ongewenste deel van de wereld buiten te sluiten. Wel met een goede internetverbinding. Dat spreekt voor zich.