Tijd om de kantlijn op te schonen. De produktie van oktober hupsakee achter één lullig regeltje en het circus kan weer bij 1 beginnen. Cirkels en kringetjes, het leven hangt ervan aan elkaar, gevangen in die ene grote rondgang van verschijnen via verwijlen naar verscheiden.
Vrijdag, begin november, de winkels vol gestouwd met potchrysanten, die over een paar dagen de kerkhoven sieren ... als er zo royaal met de pek wordt gestooid, kan enige besmeuring nauwelijks worden voorkomen. Ik heb mijn werk gedaan. Normaal gesproken zou ik een kaarsje opsteken in het hoekje, dat hier in huis voor Yoland is gereserveerd. Ik zal het dit jaar wat later opsteken. Een huis verlaten waar een kaars staat te branden, lijkt me vragen om problemen.
November dus. Het moment om de restanten van de afgelopen maanden bijeen te vegen, zien wat voor (her-)gebruik in aanmerking komt, bedenken wat anders en/of beter moet, nieuwe plannen ontvouwen en dan de lange winteravonden het zooitje bebroeden tot het voorjaar op de deur klopt. Het levensvatbare deel mag dan aan de volgende ronde beginnen. Weer eentje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten