Het is me niet gegund om deze inmiddels vervloekte plek te verlaten zonder ook nog eens aan de slag te moeten met de zaken, die door de manier waarop het allemaal gelopen is, mij al jaren een nare rotsmaak en erger ongemak opleveren. Het groot onderhoud kan ik niet meer negeren, maar vandaag bij het zoveelste gesprek met de makelaar beseft, dat ook de verkoop niet gaat lukken, als ik me daar niet zelf tegen aan ga bemoeien. En dat, dat, dat is echt het laatste wat ik wil.
De discussies met Yoland, het geëmmer van al die would-be geïnteresseerden, die ver boven hun vermogen rondkijken en vinden dat ik mijn vraag aan hun mogelijkheden moet aanpassen. De eindeloze vragerij terwijl allang duidelijk is, dat ze het niet gaan kopen. De onbeschoftheid waarmee ze urenlang onderhouden en gefêteerd willen worden. Ik word onpasselijk, fysiek onpasselijk, als ik er voorzichtig naar terugblik. Ik vrees, dat ik de komende tijd niet voor veel genot ga zorgen.
Een eerlijke en toch wervende tekst schrijven is niet het probleem. Serieus geïnteresseerden per email te woord staan, is ook nog acceptabel, maar daarna houdt het op. Rondleiden is niet aan mij, maar daar mag de makelaar dan voor opdraaien. Erger zijn al die types, die niet serieus zijn. Ik pik ze er meestal direct uit .... en dan vriendelijk blijven .... Het is zoiets als "Braaf hondje" zeggen tegen de herder terwijl je hem over de kop aait als hij zijn tanden vol in je kuiten heeft gezet. Nee. Ik heb dat geprobeerd en ga me niet weer prostitueren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten