Je wordt er rustig van. Een ervaring, die ik met een gerust hart kan delen. Import is overbodig en als de eisen niet te hoog opgeschroefd worden, is er in iedere jaargetijde wel wat te vinden. Maar de herfst is natuurlijk het hoogseizoen voor de paddestoelen.
Je snapt, we hebben het niet over psychedelische toestanden, maar het zoeken naar culinair genot. Een aan die schimmelprodukten toegedichte eigenschap, waar ik zo mijn vraagtekens bij durf te zetten. Maar ok, een cantharel hier, wat eekhoorntjesbrood daar, een weidechampignon, verpulverde trompette des morte of hoorn des overvloeds door de soep, een pied de mouton of last but not least een Amanite des Cesars op z'n tijd is niet verkeerd. Meer smaken zijn er hier niet te vinden, niet door mij tenminste. Maar het kilogewijze verzamelen van het spul is niet aan mij besteed, dan hangt het me al snel de neus uit, net als de de hemel ingeprezen wildschotels of de volvette ganzelever.
Alles op zijn tijd en lang leve de afwisseling, maar daar ging het hier helemaal niet om. Het ging om het zoeken en verzamelen. Om de tijd die je je neemt om door het bos te zigzaggen. Het zwaar onthaastende effect, dat uitgaat van het afspeuren van bodem. Heerlijk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten