Aan de slag moeten voor mijn eerste koffie, dat bevordert niet mijn welwillendheid. Vandaag geen hondenkots maar een vloedgolf aan ongewenste gedachten, die in de juiste banen dwz naar de zijkant van het speelveld moet worden gemanoeuvreerd, alvorens het spel van de dag kan beginnen. Het heeft nog steeds weinig aanvallends mijn tactiek, maar als me dan ook nog een partij onmogelijkheden voor mijn voeten loopt, kan ik het helemaal vergeten.
Noem het demonen, al doe je ze dan teveel eer aan, maar qua hardnekkigheid hebben mijn gedachten en die gedrochten wel iets van elkaar weg. Het zijn gepasseerde stations, die zich desondanks steeds weer in de picture proberen te spelen. Het zijn dingen die ooit op de lijst 'te doen' zijn gezet, nooit gedaan zijn, maar ook niet van de lijst zijn verdwenen. Dingen die stuk voor stuk beter gedaan hadden kunnen zijn. Dingen die je afstreept, omdat het er niet meer inzit. Het geeft geen goed gevoel en die dingen blijven dus ook wringen. En op een of andere wijze wringt dat bij de overgang naar de winter erger dan in de rest van het jaar. Zien dat ik de juiste banen weet te vinden. Ervaring leert. Nu de vruchten nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten