Met wat moeite over de kennismaking heengestapt en ook bij de eerste activiteiten de kriebels, die ik kreeg proberen te negeren. De zoveelste poging om iemand hier wat centen te laten verdienen door mij een deel van het werk uit handen te nemen is echter weer gestrand.
Dit keer niet iemand, die op alles wat hem gevraagd werd "Ja " zei en het aansluitend alsnog naar eigen inzicht deed. Ook geen drugs- of drankproblemen, geen onduidelijkheden omtrent verschijnen of niet, geen gebrek aan ervaring en over het enigszins kruiperige gedrag heb steeds weer heen proberen te kijken.
Nee, wat mijn van nature niet onderontwikkelde wantrouwen uitdaagde, waren de lange dagen, die de beste man maakte. Dagen van 8-9 uur waren regel en geen uitzondering, terwijl hij zich eens liet ontvallen niet voor half negen aan de slag te gaan. Nu werkte hij met regelmaat als ik er niet was. Prettig als dat kan, maar een beetje moeilijk, als je de boel wilt controleren. De laatste twee werkdagen was ik aanwezig en heb die aanwezigheid niet verborgen gehouden. Hij werd 's morgens ontvangen door de honden, terwijl hij ruim na half negen kwam aangereden. Naar goed Frans gebruik verdween hij voor de klok van twaalven voor z'n middaghap en keerde ergens tegen tweeën terug om de dag voor half zes te beëindigen. Nou, zeg eens, zijn dat 8,5 uur?? Hij durfde het desondanks te vragen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten