Geen idee of ik de dag van gisteren 'goed' kan noemen. Uitgevuld was ie in elk geval. Helaas slechts deels met nuttige activiteit, hoewel in alle drie de dagdelen iets gedaan. Het mindere zit 'm in de tussenliggende perioden. Probeer ik me op de been te houden, zit ik me uren zelf in de weg. Geef ik toe en ga liggen verdampen zo weer 2-3 uur waar een uurtje de bedoeling was.
Het gaat nog steeds in opgaande lijn, al blijft de rug een zwakke plek en is mijn conditie rampzalig. Afwisseling is belangrijk èn vooral niks forceren. Vrees dat de tijd voorbij is, dat het lijf naar mij moest luisteren. Het is nu omgekeerd en dat bevalt me niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten