Zondag, maar rust is voorlopig ver te zoeken. Ik zoek naar onderwerpen met daarbij de passende woorden. Men tracht mij ondertussen paddestoelsoorten te verduidelijken, waarvan de naam door het vertaal- algoritme van Google tot iets verbasterd wordt, wat geen zin geeft. En alsof dat nog niet genoeg is, meent ook de aannemer zich op zondag tegen mij aan te moeten bemoeien. Is dat lovenswaardig, uitermate irritant of allebei??
Aannemer is aan het eind van de ochtend afgehaakt. Toch prettig, dat die man nog iets anders met het weekend wil, dan mij lastig vallen, hoeveel goeie bedoelingen daar ook bij mogen zitten. Zijn ei was duidelijk, maar dat vliegertje gaat maar zeer deels opgaan. Toch altijd weer hetzelfde bij mensen. Als ze ineens voortvarend en tegemoet komend zijn, hoef je de adders niet ver te zoeken.
Hadden we de aannemer gehad, gaat meneer Sammy ervan tussen. Voor hondse begrippen, als je de experten mag geloven, een bejaarde, maar dan van het kwieke soort. Op gezette tijden "klimt hij uit het raam en is wieberen". Roepen doe ik dan wel, maar ik weet dat dat verder geen enkele zin heeft. Hij komt terug als zijn pet in standje 'gehoorzamen' valt. Een onvoorspelbaar moment waarbij vandaag het weer voor een duwtje in de rug zorgde. Een diep donkergrijze lucht en snel in kracht toenemend gerommel garandeerden, dat ik geen uren zou hoeven te wachten op zijn terugkeer. Sindsdien is hij niet meer onder mijn bureau vandaan gekomen. D'r hangt blijkbaar meer verkeerds in de lucht. Als dat maar niet de komende week is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten