Waarden

 Gedaan wat gedaan moest worden. Schade weten te beperken. Als het moet, dan kan het ventje het. Dat was zo, dat is zo en dat zal niet snel veranderen. Soort van pole-position gerealiseerd. Nu hoeft straks alleen de neus van het weer in de juiste richting gedrukt te worden. Zal alvast met kaarsjes branden beginnen.

 Misschien moet ik daar maar mee wachten tot ik in Roemenië ben. Daar weten ze nog wat kerkdiensten zijn. Daar wordt niet gekeken naar de tijd, die je een gelovige mogelijkerwijs kunt boeien, of het uur waarop je de maatschappij het minst verstoord met je roep tot bijeenkomst. Nee, daar duren missen rustig 3 uur en langer. Dat was vroeger een drie-heren-mis en in feite drie kerkdiensten achter elkaar. Hoe dat precies in de orthodoxe wereld gaat is me niet bekend. Weet wel, dat ik, na de blunder met de vertrekdatum, op zondag door de stad liep en zag dat rondom de daar aanwezige kathedraal massa's mensen stonden. Gewoon buiten. Het was mooi weer maar iedereen was duidelijk bezig met het volgen van de dienst, die door speakers naar buiten werd gedragen. Het verschilde van quasi ongeïnteresseerden tot mensen, die op hun knieën in het grind zaten. Ik moet ver terug in mijn herinnering om iets dergelijks in mijn leven terug te vinden.

Ik heb het wel meegemaakt. De zondagmiddagmissen bij de kapel op de berg achter de kerk. Een soort bedevaartplek was het. Is het nog steeds, maar de kerk is ontmanteld of hoe moet je dat noemen? De preken waarbij de pastoor het schuim op zijn lippen stond en hij dat rijkelijk rondstrooide. Honderden mensen stonden er dan. Natuurlijk was het mooi weer. Het was tenslotte 'vroeger'.

 Veel is d'r veranderd en dat in niet eens zoveel tijd. Ik heb het meegemaakt. Keuzes gemaakt. Ben verder gegaan. Tradities overboord gegooid. Verbanden losgekoppeld. Bevochten vrijheden omarmd. Nergens de tijd voor genomen. Nergens bij stil gestaan. En nu zie ik dingen terug, waarvan ik denk "Dat was zo gek nog niet." Helaas geldt ook hier: "If you don't use it, you lose it!"