Over voetbal praten is nog erger dan het over het weer hebben. Dat getuigd van een geestelijk armoe waar ik me normaal gesproken verre van weet te houden. Helaas. Mijn excuses daarvoor. Beter over en tegen mezelf murmelen, dan meewerken aan het over het paard tillen van buitensporig graaiende ballenjongentjes. Maar ik dwaal af. Niet mijn pakkie an. Als ik me tegen alle misplaatste onzin in de wereld moet aan bemoeien, heb ik een paar levens extra nodig. Eentje voor de banken, eentje voor de sport, eentje voor het zg vluchtelingenprobleem, eentje voor de Islamgekte, een voor de politiek, eentje voor het wapengekletter .... Ach wat, ik doe er een voor de mens. Zal een tropenleven kosten, maar dan heb je ook niks meer. Geen mens, geen probleem!!
Voorlopig nog meer dan genoeg mensen en daar blijf ik me maar zo weinig mogelijk mee bemoeien. Ik heb genoeg aan gras, buien, een huishoudelijk puinzooi, een paar eigenwijze honden, een meedenkende aannemer en een onverkochte plek. Laat ik me eerst daar doorheen worstelen, vooraleer ik het me in mijn hoofd haal om met de echt hopeloze zaken aan de slag te gaan. Moge God me behoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten