Een van de dingen, waar je me niet snel op zult betrappen, is zoiets als 'enthousiasme' en dan mn de uitbundige variant daarvan. Voor mensen, die al bij het eerste greintje enthousiasme vlaggenzwaaiend op de dakken klimmen, is dat ff wennen. Zelfs verwarrend. Een overbodige reactie, waar ik soms begrip voor aan de dag wil leggen. Net zo als ik wel al 100'den keren heb uitgelegd, dat 'niet lachen' niet automatisch gelijkgesteld moet worden aan 'chagerijnig zijn'.
Al dat overdadig geëtaleer van emoties is vermoeiend. Vermoeiend om te doen. Bij lachen gebruik je meer spieren, dan als je gewoon ontspannen de wereld in blikt. Om van de energie maar te zwijgen, die al die kreten en zwaaiende armen kosten om het enthousiasme kracht bij te zetten. Zoals ik al zei, je zult me niet snel de energie op deze wijze zien verspillen.
Dat sluit helaas niet uit, dat ik wel geconfronteerd wordt met de uitingen van anderen. "Oooo, kijk eens hier!" "Prachtig, heb je dat gezien!" "Wat een mooie kleuren." 'Kijk, kijk. Daar die oldtimer." "Oooo, Aaaa, Eeee ...." "Tjeetje, wat lekker. Moet je proeven." "Kijk! Vissen." "Hahahaha, zie je die mensen daar in de boot?" (Op fluistertoon) "Sssst, niet kijken, maar achter je zit een miep te huilen." "Hhmmmm, wat is de zon toch lekker." Eindeloos etc. Ook vermoeiend, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten