Niks makkelijker dan iets afspreken. Je bedenkt gezamelijk wat het beste uitkomt, het makkelijkste voor iedereen is en de minste rompslomp oplevert. Je prikt de datum en tijd in alle agenda's. Men weet waar men aan toe is, andere afspraken kunnen worden gemaakt. Er gaat geen tijd onnodig verloren. Het ene volgt op het andere en alles valt op het juiste moment op de gewenste plek.
Laat ik nou met zoiets simpels al zo ongeveer mijn hele leven problemen hebben om dat anderen aan hun (gebrek aan) verstand te peuteren. Of het nou vrouwen, aannemers of leveranciers zijn, de score is over de gehele linie even beroerd. Het principe willen ze nog wel snappen. De bijpassende uitvoering stuit al gauw op niet overbrugbare verschillen.
De een zegt niks en laat de boel op z'n beloop tot op de laatste seconde om zich vervolgens uit te putten in misplaatste excuses. De ander gaat ervan uit, dat alle betrokkenen indien nodig uit zichzelf begrijpen, dat de afspraken helaas niet gehaald zullen gaan worden. 'Overmacht' is ook een erg favoriete smoes. Je hebt zelden zo frequent met overmacht te maken, als bij het inhouden van afspraken, hoe weloverwogen en doordacht ze ook worden gemaakt. En dan heb je natuurlijk ook nog die ene uitzondering, waarbij het echt gewoon fout loopt. En als de betrokkene dan 90 km rijdt om zich te verontschuldigen, dan is het echt gemeend of heel erg goed gespeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten