Ai, ai, ai. Het volgende trauma voor voetballiefhebbend Nederland ligt op de loer. Ik hou geen jaartallen bij, niet bij geschiedenis en zeker niet bij sport, maar volgens mij koestert Nederland nog steeds een verloren voetbalfinale tegen Duitsland. Koestert, want natuurlijk volkomen belachelijk om daar bij een spelletje mee bezig te zijn.
Behalve dat nu niet 14 à 15 miljoenen zielen maar 200 miljoen hun ziel en zaligheid moeten zien te rechten totdat een volgend, wat wakkerder elftal met wat meer geluk de smet uit hun collectieve geheugen zal vegen, moet Nederland zich maar eens achter de oren krabben. Trauma hernieuwen of niet, dat is de vraag voor vanavond. Beter van Argentinië verliezen en met opgeheven hoofd het WK verlaten dan finalist worden en het WK met een opgefrist minderwaardigheidscomplex verlaten. Toch. Niet dan?
Is ongetwijfeld aan dovemans oren zijn gericht, deze overpeinzing. Het zal wel "Alles of Niets" worden. Op zich niks mis mee, ware het niet, dat het eerste altijd terecht en de laatste natuurlijk onterecht zal zijn. Maar belangrijkste van alles zal zondag toch zijn: Het begin van twee jaar relatieve voetbalstilte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten