Moe, maar vooral toch 'het' moe. Genoeg van het gezeur en gedoe aan mijn hoofd. Weer het grootste deel van de dag verkletst en verklungeld door het vrijwel ontbreken van enige structuur en organisatie in de dagen hier. Het heeft z'n aantrekkelijke kanten als je niks moet of hoeft, maar verder loopt de aanpak vooral zichzelf voor de voeten. Men rent als koploze kippen van de ene activiteit naar de andere bezigheid zonder enig herkenbare oorzakelijkheid. Het een geeft het ander en liefst verandert de koers nog een paar keer voordat een mogelijk doel bereikt is. Dat is vermoeiend om te volgen. Waarschijnlijk ook niet slim, zoiets onzaligs als een vrouw proberen te begrijpen. Ik probeer echter simpele zaken niet tot 10-jaren plannen uit te laten dijen. Geen wonder dus, dat ik behalve gewoon moe ook de oorzaak zat ben.
Het begint met een schroef, waarvan de lengte klopt, de dikte acceptabel is, maar de overgang van kop naar steel te dik is. De werklui gaan ondertussen aan de slag. De aannemer pruttelt wat over correcties met een flex. We spreken af om tien uur en ik ga mijn ontbijtkoffie nuttigen. Er is ook iemand die betaald moet worden. Dat kan in een moeite door als we straks -vanwege de wifi- ergens in het dorp zitten. Dacht ik. Om tien uur geen aannemer te zien. Die schade blijft gelukkig tot een kwartier beperkt. Ipv direct vertrekken wordt eerst nog eens de heisa van gisteren over de keuken dunnetjes overgedaan. Alle last second wijzigingen behoeven duidelijk nog bevestiging en voortrollende onderbouwing. Dan zijn er nog wat vragen over de afwerking van het nieuwbouwdeel, die uitmonden in een discussie over de afwerking van de nok van het dak. De link ontging me. Opweg naar de auto moest nog iets met de poort en kogellagers te berde worden gebracht en eindelijk ging het dorpwaarts. Inmiddels bijna twaalf uur. Dorp op z'n kop vanwege een passerende wielerronde. Kopgroep en peleton voorbij zien scheuren. Een hoop motors vooraf en vloot auto's erachter aan. Het had iets aandoenlijks.
De innerlijke mens piepte en overleg samen laten gaan met het vullen van de maag. Gespreksonderwerpen waren inmiddels aan 'een rondje om de kerk' begonnen. Herkauwen in herhaling. De keukenleverancier aan de telefoon ..... en daar kwam het hele gedoe van gisteren weer omhoog. Ipv direct retour moesten nog spullen gekocht, bekeken en besteld worden. Bij half vier ging het retour en heb ik nog wat electrabuizen van draden kunnen voorzien voor met bier het weekend werd ingeluid. De komende weken is het weer op afstand heen en weer zwalken tussen hoop en vrees.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten