Niet in filosofisch gepeins verzinken aub. Niet de daadkracht de gelegenheid geven weg te glippen. Doen en niet denken. Ok, d'r is teveel te doen en minstens zoveel om over na te denken. Het eerste geeft echter in alle bescheidenheid resultaat, dat kan ik van het (be)denken tot op heden niet zeggen. Bij de laatste activiteit blijft het (af)wachten geblazen.
Het is een beetje als bij liften. Is de plek goed? Je zult het je het eerste uur niet afvragen. Voor sommigen ligt die limiet zelfs op vijf minuten. Maar dan? Verkassen of volhouden? Levert verplaatsing een grotere kans op of begint het aftellen dan weer van voren af aan? Het ergste is om van een plek weg te gaan en onderweg of op de nieuwe stek te zien, dat een auto stopt voor een lifter, die net staat, waar jij uren hebt staan duimendraaien.
Het zegt allemaal zo weinig of veel, als je zelf bereid bent om 'hinein zu interpretieren'. En dan heb ik het nog niet gehad over die oude Lada. Stap je daar in of laat je die kans schieten in de hoop iets snels van Duitse makelij aan de haak te slaan. Vragen. Keuzes. Beslissingen. Ik ga maar eens aan de slag, dat geeft in elk geval de indruk, dat het wachten minder lang duurt ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten