De stilte verdiept zich. Kan ik nog verder in mezelf keren? Zo de tuin in. Een perceel opschonen. zorgen dat de rode bieten niet voor de tweede keer overwoekerd worden. De ideale bezigheid voor dit moment. Kan ik me helemaal terugtrekken op en in mezelf. Kan ik me bezig houden met de vrg op het zinnig is, wat ik doe, zonder te onderbreken waarmee ik bezig ben. Dubbel, dat ben ik inmiddels in alles wat ik doe en denk.
Gaat er een weg terug naar normaal? Krijg ik een nw normaal voor mijn kiezen? Het zoveelste waar je mee moet leren leven? Of zelfs dat niet? Vrgn. Teveel vrgn en mn weinig tot geen antwoorden. Daar hou ik niet van. Sukkel ik zo de winter in? Gaat alles blijven staan, liggen en woekeren? Is al de inzet, het steeds maar weer opnieuw beginnen voor de kat haar weet-je-wel geweest?
Het wordt allemaal erg zwart. Ik laat het maar ff begaan. Moet eruit, anders blijft het broeien. Geen idee hoeveel licht en lucht er in de vooruitzichten zit. Voor het moment is het zwaar bewolkt in alle richtingen waarin ik probeer te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten