Het tempo maar vooral het interesse heeft last van een terugval. Alsof de grijze massa nu pas beseft, dat er iets aan het handje is geweest. Niet vooruit te branden vanmiddag en zelfs dat kostte moeite muv van de twee uur slaap. Komt als klap op de vuurpijl aan het eind van de middag de vracht hout, waar we inmiddels een kleine drie mndn op zitten te wachten.
Het had ongelegener gekund maar aangekondigd was leuk geweest. Lossen wilde de beste man namelijk pas als we met de bani over de brug kwamen. Geen enkele reden om de gewenste hoeveelheid geld cash in huis te hebben rondslingeren. Kortom of dat betalen niet ook morgen kan. Nee, En het bleef nee na overleg met z'n baas, de pseudo-vriendelijke schoonzoon van de buurvrouw aan de overkant. Na wat schrapen in broekzakken, lades en portemonnees bleek ook driekwart vooruit betalen niet voldoende. Dus op en neer naar de geldautomaat. Roemenië weer een keer ten voeten uit en voor mij een hoop werk, alsof ik niks te doen heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten