Met een frisse kop en ditto gemoed de uitslag van het onderzoek grotendeels vertaald. Conclusies? Niks bijzonders. Sterke nog, de afwijkingen die er zijn wijzen allemaal in één en dezelfde richting; een infectie. Ze beantwoorden alleen niet de vrg Waar? Stom dat zoiets ogenschijnlijks simpels zo moeilijk te traceren valt. Je weet dat het er is, het wordt tenslotte met regelmaat bevestigd, maar weet niet waar je het zoeken moet. Zo groot lijkt me een lichaam nou toch ook weer niet.
Momenteel gaat mij voor mijn gevoel met mij gewoon goed. Dat staat in feite dus los van hoe het van binnenin gaat. Kan bovendien anders uitpakken voor het eind van de dag of over een dag of wat of bij meer geluk een week of twee, drie. Veel meer dan ondergaan kan ik het op het ogenblik niet. Ik krijg de neiging om een week of zes aan een of andere heftige antibioticum te gaan. Om vervolgens te checken hoe de inwendige stand van zaken dan is.
Ik ben geen arts, maar die beroepsgroep gokt ook maar wat af, volgens mij. Als hoofd van romp gescheiden is, zijn we aan elkaar gelijk, dan mag ook ik constateren, dat de betreffende persoon het leven heeft gelaten. In alles wat daar aan vooraf gaat, moeten we het koffiedik kijken helaas aan de medici overlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten