Hoopte gisteren, dat het zou overtrekken. Het is echter blijven hangen en de afkeer is er niet minder om geworden. Ik ben het zat. En niet zo'n klein beetje ook. Zelfs de tuin kan wat mij betreft in de stront zakken. Geef me gewonnen. Een paar glazen gin voor de smaak en een fles wodka voor de rest. Laat de bierkaai en de klippen het verder uitzoeken. Tijd om nog een keer uit volle borst te gillen, de buren de stuipen op het lijf jagen. Talk of the town. Volgend voorjaar een tractor de boel laten omploegen, platswalsen en graszaaien. Een Briggs & Stratton aangedreven grasmaaier kopen en iedere week een halve dag wat rondjes draaien. Klaar is kees. De kas is het enige wat ik nog behoud.
De omstandigheden trekken aan het langste eind. Het is op deze manier niet te doen. Kom ik na veel moeite eindelijk op dreef, word ik weer onderuit geschoffeld. Ben ik links druk, schiet het onkruid rechts in de lucht. Heb ik een veldje net schoon, zijn er twee weer toe aan een herhalingsbehandeling. Aan maaien kom ik niet toe, laat staan het vullen van de kasbak. Wat wel een beetje in orde is wordt naar het leven gestaan door ongedierte, bacterieën en/of schimmels. Bio, laat me niet lachten. Straks met de glyfosaat er over heen en afgelopen met het gewurg.
Ik trek me terug. Ga opzoek naar mijn punnikklosje en laat de wereld het verder uitzoeken met hun vaccingelul, klimaatnonsens en geldverneukerij. Ik doe niet meer mee. Tijd om 'mijn' plek op het kerkhof in orde te maken. Een laatste oprisping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten