Eindelijk ontstaat er iets als een zomerschema. 's Morgens tuin, 's avonds tuin en tussendoor het huishouden en ander klussen. Bovendien maken we van het 'iedere dag iets' de variant 'iedere dag naast de tuin iets anders'. Zometeen beginnen met in de maai-outfit kruipen en een goed uur lawaai maken. Het is een ander, vele malen prettiger zicht nu het veelal ruim twee meter hoge onkruid is gekortwiekt tot op een cm of 20. Het is dan wel geen deel van de tuin, maar de eigenaar zal het verder een worst wezen. Zij woont een paar huizen verderop en kijkt over andere velden uit.
Het was ff wachten totdat het gras was gemaaid om te weten welk deel, vergeven oa van brandnetels zou blijven staan. Nu heb ik weer weids zicht en geen onkruidmuur waar ik al werkende in de tuin tegenaan kijk. Vandaag verder op eigen terrein. Het onkruid doet niet aan pauzes of vakantie. De groentes zouden moeten groeien in het tempo van het onkruid. Dan zou ik inmiddels basketbal-grote kolen kunnen hebben en al 3x menig kilo aardbeien hebben kunnen plukken. De enige groente die daar een beetje meehoudt zijn de peulen. Die moet ik vandaag niet vergeten, ander kan ik er beter erwten van laten worden.
Gisteren ook de eerste opbrengst van de beide kruisbesstruiken geoogst. Ik tel die ene bes van vorig jaar maar ff niet mee. Het is net iets meer dan nodig om een holle kies te vullen. Ook maar eens achteraan hoe die behandeld wensen te worden. De struikjes groeien nu ook voor het eerste sinds twee jaar. De bessen zouden groter mogen. Het lijken nu qua formaat eerder witte aalbessen. Als ik de hoeveelheid vergelijk met de uitbundigheid van de zwarte aalbessen aan de betreffende struiken, die op hetzelfde moment zijn geplant, zou ik me als kruisbes schamen. Van de voor mij minst interessante bes ga ik de grootste opbrengst krijgen .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten