Verstoringen kunnen prettig zijn, maar het blijven verstoringen. Bezoek om een uur of half elf toen ik net lekker op dreef was in mijn wijngaard. Had me nog anderhalf uur gegeven, voordat de zon zou wijken. Het was me niet gegeven. Leuke, vriendelijke mensen. Vriendin van Mariana. Je zou ze alleen een uur later moeten kunnen wensen. Verwensen in feite.
Het druivenperceel is al diverse keren bewerkt en ligt verhoogt. Dat scheelt enorm in de energie, die het kost om de ongewenste planten te verwijderen. Meters maken was het, waar ik gisteravond met decimeters tevreden moest zijn. Een waar genot. Begon het net bijna leuk te vinden toen de boel onderbroken werd.
Eerst de tuin bewonderd. Durfden ws niks te zeggen van al het onkruid links en rechts. De aardbeien maakten het een en ander goed. Vervolgens op de binnenplaats verder over chemo's en bypasses in de tijd dat ik me over de verzorging van de gewenste consumpties ontfermde. Het gesprek heb ik verder niet gevolgd. Soms heb ik geen zin om daar moeite voor te doen. Kijk dan wel quasi geïnteresseerd het gezelschap rond en zit niet verveeld op mijn mobiel te klooien.
Tegen twaalven trokken ze verder. Ze waren van Beclean bij Fagaras op weg naar Sighisoara via Birghis en Biertan. De tuintijd was toen verlopen. Helaas. Heb wel iets van een drijfveer om morgen verder te gaan. Het perceel moet schoon kunnen morgenochtend. Bezoek loopt hier gelukkig niet de deur plat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten