vrijdag 2 juli 2021

Melkverwerking

 Gisteren kaasmaakpoging nummer 2 begonnen. De boodschap van de vorige keer was blijkbaar eindelijk doorgedrongen. Het stel dat de schapen verzorgt en driemaal (!!) per dag de beesten melkt en daar kaas van maakt, had ons/mij uitgenodigd om mee naar hun hut te gaan tijdens zo'n melk- en verwerksessie. De timing was perfect, omdat ik net een belangrijk deel van de benodigde spullen had besteld. Na de afspraak was het hopen, dat het spul op tijd aanwezig zou zijn. En dat was het geval. De laatste en belangrijkste delen kwam een dag voor de afspraak aan.

 Om zes uur, eind van de middag was de afspraak bij hen te zijn en mee te liften met hun auto over wat voor het grootste deel niet de naam weg mocht hebben. Eerst de schapen roepen, bijeen drijven in een kooi van waaruit ze via een sluis langs de man moesten, die de te melken exemplaren met links aan hun staart tegenhield om ze met rechts te melken. Veel melk geeft zo'n schaap niet, maar toen wist ik nog niet, dat ze dit driemaal per dag deden. Hoeveel van de driehonderd beesten gemolken werden heb ik niet geteld. In het gesprek viel het getal van 25 ltr. Volgens mij was het wat minder als ik de hoeveelheid zo zag.

 Het produktieproces was kort. Er werd iets van enzymen bij de melk gegooid, even geroerd, dik een half uur gewacht en met de handen de wrongel van de wei gescheiden. Niks niet verhitten tot die en die temperatuur, wrongel snijden, afgieten, bijvullen met heet water tot weer een specifieke temperatuur, etc. Ondertussen was duidelijk, dat ik kaasvormen bij me had en het spul daar in moest. Na eerst het ergste vocht via een kaasdoek van de wrongel te hebben gescheiden de vormen gevuld. Vier stuks. Tweemaal 1 kg en tweemaal 500 gram. Er bleef nog iets van een kilo over, die op hun normale wijze uit mag druppelen. Die 25 ltr melk kan dus goed kloppen. De vier vormen gaan onder de pers cq een stapel stenen.

 De vier toekomstige kazen liggen inmiddels in een pekelbad. Hoewel het werken met bakstenen niet ideaal was, zien ze er mooi uit. Straks op laten drogen en dan wordt het zaak ze een week of 4 tot 6 in een koele, vochtige omgeving te laten 'rijpen'. De man hield zich aanbevolen voor een proeve van het resultaat. Ik mag hopen, dat het iets wordt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten