Moe, moe, moe. Net weer anderhalfuur van de wereld geweest. Prettig, dat ik niet 3, 4 of meer uur nodig heb om weer boven water te komen. Druk gedroomd. Niks speciaals. Meer dan een dergelijke indruk blijft niet. De resterende 99,97% ontglipt me bij het wakker worden. Herstart van de dag. Zien of ik tot iets meer betrokkenheid in staat ben. Niet de instelling van die derde, die me van een afstandje gade slaat. Dat geloof ik wel.
Mariana zit nu ergens aan de lunch, voort ongetwijfeld het hoogste woord en laat zich het aangedragen eten smaken. Ik neem me een vers broodje met een tweetal plakjes van wat hier als Goudse kaas probeert door te gaan. Dan stort ik me in het hernieuwde bezig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten