Een schep er boven op vandaag. Dat is de bedoeling. Prachtige dag wederom. Je zou er zo vakantiekriebels van kunnen krijgen. In dat speciale mediterrane ochtendlicht, de frisheid van de nacht vermengd met de warmte van de zon een ontbijt op een terras. Natuurlijk de melk-met-koffie, verse broodjes, boter, alleen in de vakanties boter, en liefst kaas, maar jam mag ook. Glaasje verse jus en wat vers fruit. Een zware terrasdag voor de boeg verlangt een stevig ontbijt.
Ik hoef maar een fractie van een seconde stil te staan bij de heisa die reizen vandaag de dag met zich mee brengt en het aantrekkelijke plaatje valt in duizende stukjes uit elkaar. De lol, de onbevangenheid is weg. Vakantie verwordt zo tot een must waar je een aardig berg flauwekul voor over moet hebben. Niet aan mij besteed. Als het moet, dan moet, maar vakantie moet niet. Dan maar de maaier gepakt en in de tuin te keer gaan wat al dagen geleden had gemoeten. 'Moeten, moeten, moeten', ik moet daar eens van af, geloof ik. Ik zou ook onder mijn eigen parasol met een zelf ingeschonken glaasje koude witte wijn in een boek kunnen wegdromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten