Twee uur voor nop gelopen. Geslagen twee uur! Al die moeite om te zien, dat iemand het betreffende perceel had ingepikt en bij zijn maisveld had betrokken. Daar mag Mariana zich dan druk om maken. Ik heb geen grond, twee uur verspild en een paar potentiële blaren onder mijn voeten. Lekker begin van de dag. Te laat om nog serieus met iets aan de slag te gaan in de tuin. Ruim de tijd voor andere klussen en klusjes.
Op de terugweg voor het eerst sinds een kleine eeuwigheid gestopt bij de bar en ons op een bier getrakteerd. Helena nog steeds in het zwart vanwege de dood van haar moeder. Blijkbaar is dat minder dan een jaar geleden. Mariana gelijk tegen die ene gast die er zat tekeer gaan over wat we hadden ontdekt. Zo'n gesprek gaat mijn pet te boven. Ik kan de grove lijn wel volgen en constateren, dat het gesprek op een gegeven moment in het normale vaarwater terecht komt van familieverbanden, doden, etc. Tot aan Ceaucescu is het niet gekomen. Dan had ik er nog zeker een uur kunnen blijven zitten.
Thuis direct haar broer gebeld en ik had gelijk. Hij heeft het perceel ter bewerking aan een ander 'gegeven'. De communicatie in 24 loopt niet erg soepel om niet te zeggen helemaal niet. Het zat er in. De centrale figuur is weggevallen, Mariana gaat er altijd vanuit, dat mensen zijn zoals zij en met de ander rekening houden. Haar broer kan nu eindelijk zonder bemoeienis van z'n moeder doen wat hij wil. Het is een klerezooi daar en blijkbaar niet alleen concreet op binnenplaats en in de tuin maar ook in het onderlinge overleg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten