Nav de 'ingedroogde herinneringen' bedacht ik me, dat ik geen autobiografische aspiraties heb anders dan de waan van de dag. Ben ook geen liefhebber van autobiografieën. Zelfpijperij op papier. Een biografie zou nog kunnen. Ook die laat ik vrijwel altijd links liggen als ik in een boekenwinkel loop te neuzen. Mijn stukjes komen letterlijk en figuurlijk ter plekke tot stand. Ik 'schrijf' in het moment.
Momenten die aardig wisselend zijn en vandaag is het weer niks. Minder dan gisteren. Het meest irritante van dit ge-'op en neer' is dat het iedere keer weer mijn motivatie om bezig te zijn weet te slopen. Enkel slapen zit er in eerste instantie nog in. Dat heb ik vanochtend alweer drie uur extra gedaan. Had van de week ff het idee dat de siësta's krompen maar dat is niet van lange duur geweest.
Ga me vandaag buigen over een soort scenario-beschrijving van de hele heisa en dat vertalen. Kan ik dat morgen de huisarts onder zijn neus duwen ipv het verhaal in Engels en Frans over de bühne proberen te laten komen. Zien wat het nu weer gaat opleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten