Allez! In de benen. Tegen de klippen op. Mezelf onder de arm, in het nekvel, achter de kont aan en aan de slag. Geen kabouters, geen HB, geen drie wensen vrij. Zelf doen! Dat wat ik altijd zo belangrijk heb gevonden, maar daar inmiddels, naar het zich laat aanzien, de neus van vol heb. Dit klinkt erger dan het is. Heerlijk een beetje drama in de pap. Zometeen gewoon met de vuile was in de tas naar 24 en de dag in beweging zetten. De maandag is het voorbeeld voor de rest van de week. Dus niet nu al verknoeien. Dat kan altijd nog verderop in de week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten