Had vandaag een schepje op het tempo kunnen gooien. Niet gedaan, maar het had gekund. Ws is het tempo ook iets versneld zonder daar bewust voor te kiezen. De afgelopen tijd was het meer een kwestie van sneller willen, maar dat zat er dan gewoon niet in. Goede tekenen of is het weer die opleving voor de afknapper?
Niet teveel mee bezig zijn. Het noodlot is als een slapende hond. Niet wakker maken. Morgen verder met waar het vandaag is blijven steken. Weliswaar zondag maar daar heb ik vooralsnog schijt aan. Hoe dat morgenochtend uitpakt is afwachten. De beslommeringen van Hildegard zouden dermate pakkend kunnen zijn, dat ik vanuit het bed de neiging zou kunnen hebben om in het boek te duiken. Daar moet ik me sowieso vanaf weten te houden. Het in één ruk uitlezen klinkt prachtig maar is ook een beetje zonde van het boek. Niet in de laatste plaats omdat ik geen herlezer ben.
Maar er kan veel meer dwars gaan liggen tussen nu en morgenochtend. De nacht kan hele bergen scheppen, beren loslaten, mijn moraal ondermijnen en meer van dat ongewenste gedoe. Ik ga me lezend ontspannen, relaxt onder het dekbed kruipen, de nacht uitrusten en o wee als er dan iets zand in de machinerie durft te gooien! Ik kom het aan de oren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten