Vanavond voor het eerst sinds ik weet ff niet meer hoelang, was het de laatste of de voorlaatste kerst dat we ineens niet meer welkom waren (?), Mariana's oud-collega en vrouw van de aannemer getroffen. Op uitnodiging. De eerste indruk viel me mee. Een gespierde spijker kan nog een hoop afvallen en toch redelijk hetzelfde uitzien. Haargroei was er weer een beetje en ook d'r kwebbel had niks aan drukte ingeboet. Zitten bleek in de loop van de korte avond een probleem en ook de reden om het bezoekje af te sluiten.
Het verhaal tot op heden moet ik nog van Mariana krijgen, dat klonk me weinig goed in de oren, zonder er veel van te verstaan. Maar goed. Ze keert een beetje terug onder de mensen, dat alleen is al een vooruitgang. Verder is en blijft kanker en kankerbestrijding een ramp voor het lichaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten