Het er gisteren van genomen. Dan krijg je dit. De touwen nooit laten vieren. Het wekt verlangens, die beter slapende gehouden kunnen worden. De creatieve twist bij het koken was: er op uit! Voor het eerst sinds de nodige weken naar Sighisoara. Beetje voor de drukte, want toeristenseizoen, verder voor de afleiding en voor de rest voor een meer dan gemiddelde maaltijd.
D'r worden nog steeds miljoenen Europese euro's in de verbetering van de weg van Agnita naar Sighisoara gestoken en het resultaat is voorlopig mn veel stof en kuilen. Het is niet voor niks, dat we alweer een tijdje niet die kant op zijn gegaan.
Eenmaal ter plekke bleek Mariana hetzelfde restaurantidee te hebben als ik. Dat betekende de heuvel op naar het hoger gelegen deel van de stad. Op de marktplaats naar rechts, de toeristendrukte links laten liggen en na een paar honderd meter links de hoek om. Et voilà: Casa Kraus. Voor meer dan het dubbele van wat je in de andere 'betere' restaurants betaald een uitstekend maal en dito middag genoten. Zelfs een toetje genomen. Dat gebeurd nog maar zelden. Verderfelijk aangenaam.
Terug berg af een beetje de toerist uitgehangen. Winkeltje in, winkel uit. Masker op, masker af. Hoewel het meeste winkelpersoneel zich er helemaal niet mee bezig scheen te houden. Nog extra geld uitgegeven en terug door het stof. Tweemaal door het stof gegaan gisteren. Dat zouden politici vaker moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten