Bezig. Betrokkenheid is ver te zoeken. Het voelt als een buitenstaander, die het zich eens bekijkt, het hoofd met regelmaat schudt maar niet wegloopt. De automatische piloot waar je niet voor kiest maar slinks toeslaat. De fysieke kant gaat afgezien van een meer dan normale moeheid redelijk. De mentale ondersteuning laat nog steeds te wensen over.
Bezig zijn en blijven ongeacht de geestelijke en lichamelijk toestand was altijd dè oplossing. De terugkerende perioden van overdreven moeheid zit die aanpak in de weg. Er zijn weinig activiteiten waarbij je slapend aan de slag kunt. En dan vergeet ik ff de hooikoortstoestanden. Ik zet die altijd als niet ter zake doende weg. Waar ik me in feite mee voor de gek hou. Alles bij elkaar geen stimulerende mix. Gelukkig niet permanent maar naar mijn smaak te regelmatig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten