Een dag van koffie tot koffie. Van de ene blog naar de andere. Vanmorgen met de vertrouwde moeite onder de dekbedden uit gekropen, zal het straks eenzelfde soort moeite kosten om me er weer tussen te schuiven. Een niet-verkeerde dag vandaag en denkend en doend bedacht ik, dat ik weereens vergeten ben om in de gaten te houden hoe dingen op een haast onmerkbare wijze gestaag vooruit blijven gaan. Ik ben het weer, die dat niet registreert.
De nachten hadden al een tijdje het halfuur op-en-af schema verlaten, maar slaan tegenwoordig ook regelmatig het daarna geïnstalleerde 2 uur's systeem over. Afgelopen week mijn nachten mogen genieten met niet meer dan één enkele tussenstop. Oké, soms een beetje geholpen met een glaasje extra, maar voorheen mocht dat nooit baten.
Vanmorgen was een mooi moment. Plat op mijn rug, met in de linkerooghoek beren en een waterig zonnetje besefte ik, dat het knap vervelend is om in ene niks meer te mopperen te hebben. Alles, werkelijk alles is in beweging en niets wijst op een verkeerde richting. Dat wordt omscholen. Shit!
Jij en niks meer te mopperen hebben? Dat kan niet hoor :-P
BeantwoordenVerwijderen