Beweging

 Net zo makkelijk als mijn leventje zich muurvast weet te draaien, loopt het in ene weer vrij en soepeltjes in de gewenste richting. Moet je in het ene geval je een ongeluk duwen en trekken, even later hang je aan de bumper en probeert uit alle macht de hakken in het zand te zetten. Het is stilstaan of vliegen, niks willen of alles tegelijkertijd.

 Het zijn kleine dingen die de knopen ontwarren en de machinerie weer laten lopen en nog kleinere dingen die de boel laten vast lopen, want het weet me steeds weer te overvallen. Hoewel zelden eenduidig weet ik (achteraf) wel aan te geven door welke combinaties mijn vel me ineens beter past. Ik zou er wat voorover hebben om ook het zand en z'n herkomst te kunnen duiden, die de boel krakend en piepend weet stil te leggen.

 Eerst achteraf natuurlijk en na veel oppassen, selecteren, controleren en soms forceren heb je dan eindelijk de kwaaie pier of pieren te pakken en kun je aan de slag met het voorkomen van de vastlopers ipv lijdzaam afwachten tot een paar kleine lichtpuntjes de duisternis laten verdwijnen. Dan zou er eindelijk weer iets van controle zijn. Ja, bah vies, maar wel erg makkelijk.