donderdag 22 maart 2012

Accu

(19/01/2009) Net wat mailtjes ivm de verhuur van de zomer verstuurd, Herman (makelaar) gebeld ivm de stand van zaken mbt de juridische strijd over de grond ….. Langzaam maar zeker gaat het wat beter dan gisteren, waarbij ik me afvraag of dat inactieve, hangerige gedrag op de bank niet meegewerkt heeft aan het lamlendige gevoel. Door de manier waarop de ander haar leven leidt komt op ouderwets en niet meer gewende wijze een enorme claim op het weekeinde te liggen.

 Het verschil tussen de dagen van de week ben ik de afgelopen 10-12 jaar meer en meer kwijt geraakt. Alleen de afgelopen jaren heb ik de zondag weer meer en meer tot een dag proberen te maken, waarop geen plaats was voor wekelijkse verplichtingen of beslommeringen. Zondag was “vrij”, in te vullen naar wens en behoefte van het moment. Ik hou niet van helemaal niks doen of alleen maar passief bezig zijn zoals voor de Tv hangen. Actief-zijn is ook de enige oplossing voor mijn volledig gebrek aan energie om dingen te doen. Klinkt tegenstrijdig, maar ik weet zeker, dat het zo zit. Het is letterlijk als bij een lege accu. Het aanduwen kan moeite kosten en soms onmogelijk lijken, maar als de wagen loopt moet ie vooral een tijd in beweging blijven, voordat ie stopt, omdat anders de accu niet voldoende opgeladen is om de volgende keer op eigen kracht opgang te komen. Dat laatste lukt bij mij nog steeds niet. Het is steeds weer duwen en trekken en mezelf voor houden dat in beweging komen, blijven en zijn de enige oplossing is voor, nee tegen de vicieuze cirkel van inactiviteit, waarin ik mezelf heb gevangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten