(24/01/2009) Dit is nou gewoon k*t in je eentje: storm, schade, vrees, afwachten, ergernis, troost ….vul maar aan, maar alles, werkelijk alles moet uit jezelf komen. Ik voel een grote moeheid als een deken over me heen zakken. Hoeveel lekkages kan ik nog hebben? Welke rek zit er nog in het incasseren van tegenslagen?? Waarvoor doe ik het allemaal?? Dit is niks, staat nergens voor, levert niks op. Kost alleen geld, ergernis en teleurstelling. Zou ik de inzet en drive nog eens kunnen vinden om de boel aan te pakken, zoals het zou moeten?? De plek verdient het, maar kan ik het geven??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten