Het zou ook werkelijk van de pot gerukt zijn geweest, als ik deze keer ongeschonden door het geschakel zou geraken. Maar niet ongeschonden passeren is iets anders als erdoor meegesleurd worden. Dat laatste ga ik simpelweg niet laten gebeuren. Hoe? Ik zou het niet weten. Heb niet het idee, dat ik behalve veel terugworstelen tot op heden ooit iets van een vruchtbare aanpak heb weten toe te passen. Geen zin in! Wil niet! Zoiets moet voldoende zijn, lijkt me. Niet er tegen ingaan, meer een kwestie van aantrekkelijkere alternatieven bedenken. Het bekende omkoop- en verleidingswerk maar dan met een nuttiger sausje dan terrashangen.
Dat wordt masseren van mijn creativiteit naast het intrappen van een hele riedel opendeuren, zoals 's morgen vroeger het nest uit, rustig opstarten, zorgen voor voldoende variatie, geen wijn bij het water en iedere dag iets wat hout snijdt. Klinkt allemaal heel simpel en zo moeten we het proberen te houden, denk ik. O ja, nou ik het daar over heb .... èn niet teveel nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten