Het had alles om een poepsaaie dag te worden. Optijd opgestaan. Afwas gedaan. Wasmachine aan het werk gezet. En vanmiddag zowaar achter de grasmaaier. Tussendoor wat geschreven, per e-mail een vergeten puntje gecorrigeerd bij de ramen en telefonisch bijgekletst met een oude bekende. Bijzonder in zijn gewoonheid. Lang niet meer gehad. Had al plannen voor het uithangen van de vlag, een gezellige bbq in mijn eentje en het uit laten klinken van de dag onder het genot van Duvelse aroma's.
Gaat mooi niet door. Op de valreep een streep door mijn rekening. Ff buiten het innerlijke verzet gerekend. Ondanks de relatieve rust in de afgelopen tijd (waren het weken of maanden?) zijn de verzetshaarden niet ontzenuwd. In de laatste meters grepen ze hun kans en lieten in minuten tijd de hele machinerie vastlopen. De mijne, niet die van de grasmaaier. Verkrampt lijf, ademhaling van slag en de gedachten in de verkeerde richtingen. Wat een stimulans. Dat had ik nou echt verdiend. Dank je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten